یک مورچه کارگر بی خبر در جنگل های بارانی برزیل یک روز صبح لانه خود را ترک می کند. اما این مورچه به جای دنبال کردن مسیرهای قبلی روی درختان کنار لانه خود، به طرز ناشیانه ای تلو تلو می خورد، در دایره های بی هدف راه می رود و هر از گاهی تشنج می کند. در اوایل ظهر، جوری که انگار برنامه ریزی شده، مورچه فک پایین خود را در رگ اصلی آبدار برگ فرو می برد و به زودی می میرد. در عرض چند روز ساقه یک قارچ از سر مورچه مرده جوانه می زند. پس از رشد یک ساقه، قارچ هاگ ها را به زمین می اندازد، جایی که می توان آنها را توسط مورچه های عبوری دیگر برداشت.
این چرخه عجیبِ زندگی و مرگ به خوبی مستند شده است و به مجرم لقب قارچ "مورچه زامبی" را داده اند.
هیوز و همکارانش در مقاله BMC Ecology که در سال 2011 نوشتند میگویند : مورچه های آلوده مانند زامبی ها رفتار می کنند . آنها خاطرنشان کردند که مورچه به طور تصادفی راه می رود و تشنج هایی را از خود نشان می دهد که باعث افتادنشان می شود و بنابراین مانع از بازگشت آنها به لانه می شود.
با توجه به حرکات ناهماهنگ و بیشفعالی مورچههای آلوده، یک سم عصبی که توسط قارچ تولید میشود، حداقل تا حدی مقصر است». مورچه هایی که در این مرحله از عفونت تشریح شده اند، سرهای پر از سلول های قارچی را به نمایش گذاشتند .
در نهایت، یک مورچه آسیب دیده در قسمت زیرین یک برگ، تقریباً 25 سانتی متر از کف جنگل می ایستد و روی رگبرگ اصلی برگ ارام میگیرد . (به نظر می رسد این موقعیت برای مرحله بعدی قارچ که در آن هاگ ها را مستقیماً در زیر خاک بیرون می زند، بهینه باشد.) گاز گرفتن برگ ها رفتار طبیعی مورچه ها نیست.
دانشمندان دریافته اند که این قارچ همچنین باعث آتروفی در عضلات قربانی خود می شود - به ویژه عضلات اطراف فک پایین، این آتروفی توسط متابولیتهایی ایجاد میشود که سلولهای ماهیچهای را از میتوکندری و شبکه سارکوپلاسمی (که انرژی و سیگنالها را ارائه میکنند) پاک میکنند . شاید به طور غیرمنتظره، وقتی مورچه آلوده رگ برگ یا به اصطلاح "گیره مرگ" خود را گاز می گیرد، این آتروفی باعث ایجاد فک قفل شده در آن می شود و در آنجا می میرد. این جزئیات به ظاهر کوچک برای موفقیت قارچ بسیار مهم است. هیوز توضیح میدهد: «بدون چنگال مرگ، مورچه به زمین میافتد و نقطه پرتاب هاگهای قارچ را از بین میبرد.
در آن مرحله، تعداد سلولهای قارچ در بدن مورچه بیشتر شده است. آنها در اطراف مغز مورچه و بین رشتههای عضلانی اطراف تکثیر شدهاند، اما وارد مغز، غدد یا ماهیچهها نشدهاند که این داستان را شگفتانگیزتر کرده است.
https://www.scientificamerican.com/article/zombie-ant-fungus-parasite